SORU: Eren'in Çocukluğunu Düşündüğünüzde Aklınıza Gelen İlk Şey Ne ?
AYŞE: Çok Uyuyan Bir Çocuktu.Hep Uyurdu.Çocukluğundan beri onu tanıyan herkesten tebrik ve teşekkür aldım.Diyordum ki ; "Bu çocuk ne yapıyor onlara da , bu insanlar beni tebrik ediyor." Arkadaşları arasında yapıcı ve ilişkileri güçlüydü.
SORU: Sen ne hatırlıyorsun çocukluğuna ilişkin ?
EREN:Benden iki yaş küçük bir kız kardeşim var.O benden daha çok konuşan , sesi çıkan taraftır.Ama daha hareketli kendi çapımda biriydim.Kendi Dünyam vardı.Siz beni bir bahçenin içinde bıraksanız ben çok keyifli zaman geçirirdim.Çünkü orada yaşadığımı hayal ederdim.Farklı bir hayal dünyam vardı. Cesur bir çocuktum.Bir çok arkadaşımın yapmayacağı yada yapmaya çekineceği şeyleri yapardım.
SORU: Var mı o günlerden bir örnek ?
EREN: Şuan Hiç aklıma gelmiyor.
AYŞE:Birde Çok yaratıcı bir çocuktu. Çok güzel resim yapardı. Hep ağaç evde yaşamayı hayal ederdi.
EREN: Bizim evde çok büyük yeşil bitkiler vardı.Onların altına girip otururdum.Hatta aralarına saklanırdım.Orada yaşadığımı hayal ederdim.Çünkü köklerini incelerdim fotoğraf makinesi ile çekerdim.
SORU: Bu durumda ilerleyen yıllarda bir çiftlik hayalin olabilir değil mi ?
EREN: Şehir hayatından erken kopacakmışım gibi görünüyor. Gerçi işimide çok seviyorum ama sonunda bir dağa kaçacağım diye düşünüyorum.
SORU: Siz gençliğinizde nasıldınız ?
AYŞE: Eren çok benziyor bana. özgürlükçü olması özellikle benziyor.
Ben öyle olduğum için iki kızımıda öyle yetiştirdim. Şimdi onlar benide geçtiler. bu durum çok hoşuma gidiyor.
EREN: Giyim tarzım bile zamanla anneme benzemeye başladı !
SORU: Hangi noktalarda çalışıyorsunuz?
AYŞE: Ben kızlarıma full time annelik yaptım. Galiba anne olmak için gelmişim dünyaya.Çünkü ne yaparsam yapayım annelik ağır bastı benim için.Çok düştüm üstlerine. Tabiki sıkıldıkları zamanlar oldu.Şimdi uzakta Eren.Ama antenlerimi ona yönelik tutuyorum.Bahçemde çiçeklerimi sularken bile aklım onda. Annelik hiç bitmiyor.
SORU: uzakta derken ayrımı yaşıyorsunuz ?
AYŞE: Eren ayrı oturuyor 2 yıldır.İşleri çok yoğun görüşemiyoruz.Eren'in hayatı kolay olsun diye bu konuda ona destek verdim.Fakat ayrılık çok koydu.Hâlâ koyuyor. Alışamadım.Arkadaşlarım bana Eren nasıl diye sordukça gözlerim doluyor...
SORU:Çocuk Erenin Gözünde Annesi Nasıl Görünürdü ?
EREN: Şu yaşıma geldim ve hala annemin anne rolünde olduğunu düşünüyorum.O zamanlar annem bir çok kişinin annesinden daha farklı gelirdi bana...Benim annem daha hareketli daha renkliydi...Çok Kahkaha atan bir kadındı.. Kimsenin annesinin o kadar kahkaha attığını hatırlamıyorum.Mesela Annem bir telefonda konuşurdu bir saat , o bir saatin 45 dakikası kahkaha atardı..Annem o kadar uzun konuşurdu ki, kardeşimle annemin karşısına geçip onun taklidi yapmaya başlardık...
SORU: annenin sana verdiği ve hayat dostoru edindiğin öğüdü neydi ? (bu soruyu yanlış yazmış olabilirim.)
EREN: Tek birşey Söyleyemiyorum Ama sahip olduğum davranış biçimini annemden aldım.
SORU: Küçücük bebeğinizin şimdi milyonlar tarafından seviliyor olması sizce nasıl bir duygu ?
AYŞE: Çok güzel ama ben hiç o tarafından düşünmüyorum.Ben daha çok " kızım bugün elmasını yedi mi , portakal suyunu içti mi ?! " derdindeyim.İşin şöhret tarafını hiç duyumsamıyorum.O hep benim küçük bebeğim...